آزمایش T₃ کل زمانی تجویز می‌شود که فرد علائم مربوط به بیماری‌های تیروئیدی را داشته باشد و فاکتورهای خطر برای این بیماری‌ها افزایش یافته باشد. این فاکتورهای خطر شامل سن زیر ۴۰ سال، خانم بودن و سابقه‌ی بیماری تیروئیدی در یکی از افراد خانواده است.

همچنین در کنار این آزمایش، آزمایش‌های هورمون محرک تیروئید (TSH)، T₄ آزاد، آزمایش‌هایی برای شناسایی آنتی‌بادی‌هایی که در بیماری خودایمنی هاشیموتو و بیماری گریوز دیده می‌شود، نیز انجام می‌شود.

شایع‌ترین خطری که ممکن است هنگام آزمایش‌های خونی با آن مواجه شوید، درد خفیف یا کبودی خفیف بعد از خون‌گیری است و بعد از مدت کوتاهی برطرف می‌شود.

برخی از افراد ممکن است در حین خون‌گیری یا بلافاصله بعد از آن دچار سرگیجه، حالت تهوع یا صدایی شبیه زنگ خوردن در گوش شوند، این عوارض معمولاً با دراز کشیدن و آب خوردن برطرف می‌شود.

در صورت داشتن اختلال در فرایند انعقاد خون، مصرف داروهای رقیق‌کننده‌ی خون، سابقه‌ی کبودی شدید پوست بعد از تزریق سوزن، به کارشناس مربوطه اطلاع دهید تا اقدامات لازم جهت جلوگیری از بروز مشکل جدی را انجام دهند.

• داروهای هورمونی مثل استروژن، آندروژن و قرص‌های ضدبارداری
• داروهای استروئیدی
• متادون (Methadon)

• داروهای تیروئیدی

سایر داروها و مکمل‌ها نیز می‌توانند بر نتیجه‌ی آزمایش تأثیر داشته باشند؛ بنابراین، هر دارویی را که مصرف می‌کنید به پزشک خود اطلاع دهید. داروهای ضد بارداری و بارداری نیز بر سطح هورمون‌های تیروئیدی تأثیر می‌گذارند. پس در صورت باردار بودن، پزشک را مطلع کنید.

• هایپرتیروئیدیسم؛ به شرطی که با کاهش سطح TSH همراه باشد
• بیماری گریوز؛ اگر با سطح TSH پایین و نتیجه‌ی مثبت آنتی‌بادی‌های خاص همراه باشد
• گواتر سمی ندولار
• بیماری کبدی
• یک بیماری نادر به نام تیروتوکسیکوز T3 (T3 thyrotoxicosis)

• هیپوتیروئیدیسم؛ به شرطی که با سطوح بالای TSH همراه باشد
• تیروئیدیت هاشیموتو؛ اگر با سطوح بالای TSH و نتیجه‌ی مثبت آنتی‌بادی‌های خاص همراه باشد
• سوء‌تغذیه یا گرسنگی طولانی‌مدت در اثر قحطی
• بیماری‌های حاد کوتاه‌مدت یا بعضی از بیماری‌های بلندمدت