پزشک زمانی که فرد دارای علائم مرتبط با هایپرتیروئیدیسم (پرکاری تیروئید) یا هایپوتیروئیدیسم (کم‌کاری تیروئید) باشد، مخصوصاً اگر سایر فاکتورهای خطر شامل سن بالای ۶۰ سال، خانم بودن، داشتن سابقه‌ی خانوادگی بیماری‌های تیروئیدی را داشته باشد، آزمایش تیروکسین کل را تجویز می‌کند.

پایین بودن سطح تیروکسین کل منجر به انجام آزمایش‌های بیشتر جهت تشخیص قطعی بیماری خودایمنی به نام هاشیموتو می‌شود. در افزایش سطح تیروکسین کل، آزمایش‌های بیشتر جهت تشخیص قطعی بیماری‌هایی مثل گریوز، تیروئیدیت و گوارتر انجام می‌شود.

شایع‌ترین خطری که ممکن است هنگام آزمایش‌های خونی با آن مواجه شوید، درد خفیف یا کبودی خفیف بعد از خون‌گیری است و بعد از مدت کوتاهی برطرف می‌شود.

برخی از افراد ممکن است در حین خون‌گیری یا بلافاصله بعد از آن دچار سرگیجه، حالت تهوع یا صدایی شبیه زنگ خوردن در گوش شوند، این عوارض معمولاً با دراز کشیدن و آب خوردن برطرف می‌شود.

در صورت داشتن اختلال در فرایند انعقاد خون، مصرف داروهای رقیق‌کننده‌ی خون، سابقه‌ی کبودی شدید پوست بعد از تزریق سوزن، به کارشناس مربوطه اطلاع دهید تا اقدامات لازم جهت جلوگیری از بروز مشکل جدی را انجام دهند.

• داروهای هورمونی مثل استروژن، آندروژن و قرص‌های ضدبارداری
• داروهای استروئیدی
• برخی داروهای درمانی سرطان
• داروهای تیروئیدی (زمانی‌که آزمایش برای بررسی چگونگی تأثیر درمان دارویی انجام می‌شود)

سایر داروها و مکمل‌ها نیز می‌توانند بر نتیجه‌ی آزمایش تأثیر داشته باشند؛ بنابراین، هر دارویی را که مصرف می‌کنید به پزشک خود اطلاع دهید. بیوتین در نتیجه‌ی آزمایش‌های تیروئیدی تداخل ایجاد می‌کند؛ بنابراین، باید سه روز قبل از آزمایش مصرف آن را متوقف کنید. داروهای ضد بارداری و بارداری نیز بر سطح هورمون‌های تیروئیدی تأثیر می‌گذارند.